Η διαφορά μεταξύ καρτών IC και καρτών μαγνητικής λωρίδας

Οι κάρτες IC και οι κάρτες μαγνητικής λωρίδας είναι φορείς πληροφοριών, αλλά οι μέθοδοι αποθήκευσης τους είναι διαφορετικές. Οι μαγνητικές ταινίες χρησιμοποιούνται κυρίως για τη μεταφορά πληροφοριών, αλλά η κάρτα IC αποθηκεύει και αποθηκεύει πληροφορίες.

Οι μαγνητικές λωρίδες χωρίζονται σε μαγνητικές λωρίδες υψηλής έντασης και μαγνητικές λωρίδες χαμηλής έντασης. Μαγνητική λωρίδα υψηλής έντασης: 2750oe. Σε σύγκριση με τις κάρτες μαγνητικής λωρίδας χαμηλής έντασης, οι κάρτες μαγνητικής λωρίδας υψηλής έντασης είναι σχετικά ακριβές, αλλά η μαγνητική λωρίδα έχει μεγαλύτερο χρόνο αποθήκευσης και οι πληροφορίες που είναι γραμμένες στην κάρτα δεν χάνονται εύκολα. Μαγνητική λωρίδα με ενθουσιασμό κάτω: 300oe Αυτός ο τύπος κάρτας μαγνητικής λωρίδας είναι φθηνός, εύκολος στη χρήση και εύκολος στη διαχείριση.

Εισαγωγή στη μαγνητική τροχιά κάρτας μαγνητικής ταινίας: Το τυπικό πλάτος μαγνητικής ταινίας είναι 12,7 mm. Υπάρχουν τρία κομμάτια στην κορυφή, με το πρώτο κομμάτι στο πιο εξωτερικό, που είναι το δεύτερο και το τρίτο κομμάτι (κοινώς γνωστά ως δεύτερο και τρίτο κομμάτι). Το πλάτος κάθε διαδρομής είναι 2,8 ± 0,01 mm. Το πρώτο κομμάτι είναι για τη σύνταξη γραμμάτων και αριθμών, το δεύτερο κομμάτι είναι για τη σύνταξη ίσων σημείων και αριθμών και το τρίτο κομμάτι είναι για τη σύνταξη αριθμών και χαρακτήρων. Το συνήθως χρησιμοποιούμενο είναι το δεύτερο κομμάτι. Εάν ο κατασκευαστής χρειάζεται να γράψει μαγνητισμό, συνήθως γράφουν το δεύτερο κομμάτι.

Κάρτα IC, επίσης γνωστή ως κάρτα ολοκληρωμένου κυκλώματος. Η κάρτα IC είναι ο φορέας πληροφοριών μετά την κάρτα μαγνητικής λωρίδας. Ο πυρήνας μιας κάρτας IC είναι ένα ολοκληρωμένο κύκλωμα τσιπ. Χρησιμοποιεί σύγχρονη προηγμένη τεχνολογία μικροηλεκτρονικής για την ενσωμάτωση μεγάλων ολοκληρωμένων κυκλωμάτων σε μικρές πλαστικές κάρτες. Η τεχνολογία ανάπτυξης και κατασκευής του είναι πολύ πιο περίπλοκη από τις μαγνητικές κάρτες. Οι κύριες τεχνολογίες των καρτών IC περιλαμβάνουν την τεχνολογία υλικού, την τεχνολογία λογισμικού και τη σχετική επιχειρηματική τεχνολογία. Η τεχνολογία υλικού περιλαμβάνει γενικά την τεχνολογία ημιαγωγών, την τεχνολογία υποστρώματος, την τεχνολογία συσκευασίας, την τεχνολογία τερματικών και άλλες τεχνολογίες εξαρτημάτων. Η τεχνολογία λογισμικού περιλαμβάνει γενικά την τεχνολογία λογισμικού εφαρμογών, την τεχνολογία επικοινωνίας, την τεχνολογία ασφάλειας και την τεχνολογία ελέγχου συστήματος.

Το σχήμα μιας κάρτας IC είναι παρόμοιο με αυτό μιας μαγνητικής κάρτας. Η διαφορά μεταξύ αυτού και των μαγνητικών καρτών έγκειται στα μέσα που χρησιμοποιούνται για την αποθήκευση δεδομένων. Οι μαγνητικές κάρτες αποθηκεύουν πληροφορίες μέσω αλλαγών στο μαγνητικό πεδίο των μαγνητικών λωρίδων στην κάρτα, ενώ οι κάρτες IC μπορούν να προγραμματιστούν να διαβάζουν και να αποθηκεύουν δεδομένα μόνο από το τσιπ ολοκληρωμένου κυκλώματος (EEPROM) που είναι ενσωματωμένο στην κάρτα.

Σε σύγκριση με τις κάρτες μαγνητικής λωρίδας, οι κάρτες IC έχουν τα ακόλουθα πλεονεκτήματα:

1. Μεγάλη χωρητικότητα αποθήκευσης. Η χωρητικότητα αποθήκευσης της μαγνητικής κάρτας είναι περίπου 200 χαρακτήρες. Σύμφωνα με διαφορετικά μοντέλα, οι κάρτες IC έχουν χωρητικότητα αποθήκευσης εκατοντάδων μικρών χαρακτήρων και εκατομμυρίων μεγάλων χαρακτήρων.

2. Καλή ασφάλεια, δεν είναι εύκολο να αντιγραφεί, οι πληροφορίες στην κάρτα IC μπορούν να διαβαστούν, να τροποποιηθούν και να διαγραφούν ελεύθερα, αλλά όλα απαιτούν κωδικό πρόσβασης.

3. Οι κάρτες CPU έχουν δυνατότητες επεξεργασίας δεδομένων. Κατά την ανταλλαγή δεδομένων με συσκευή ανάγνωσης καρτών, τα δεδομένα μπορούν να κρυπτογραφηθούν και να αποκρυπτογραφηθούν για να διασφαλιστεί η ακρίβεια και η αξιοπιστία της ανταλλαγής δεδομένων. Η μαγνητική κάρτα δεν έχει αυτή τη δυνατότητα.

4. Μεγάλη διάρκεια ζωής, μπορεί να επαναφορτιστεί επανειλημμένα.

5. Οι κάρτες IC έχουν την ικανότητα να αποτρέπουν μαγνητισμό, στατικό ηλεκτρισμό, μηχανικές βλάβες και χημικές βλάβες, με μεγάλη διάρκεια αποθήκευσης πληροφοριών και περισσότερες από δεκάδες χιλιάδες αναγνώσεις και εγγραφές.

6. Οι κάρτες IC μπορούν να χρησιμοποιηθούν ευρέως σε τομείς όπως τα οικονομικά, οι τηλεπικοινωνίες, οι μεταφορές, το εμπόριο, η κοινωνική ασφάλιση, η φορολογία, η υγειονομική περίθαλψη, η ασφάλιση και σχεδόν όλες οι δημόσιες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας.